Punktualnie o godzinie 17:00 (godzina „W” 1 sierpnia 1944r.) warszawiacy zatrzymali się, by oddać hołd niezłomnym bohaterom sprzed 80 lat. Dźwięki syren alarmowych i dzwonów kościelnych rozległy się w całym kraju.
Widok był przejmujący i wzruszający. Piesi przystanęli na baczność, kierowcy wysiadali z aut, a motocykliści zsiadali ze swoich jednośladów. Pojazdy zatrzymali również motorniczowie tramwajów i kierowcy autobusów. Uruchomili także sygnały dźwiękowe.
Dziesiątki tysięcy patriotów z biało-czerwonymi flagami zgromadziło się na Rondzie Dmowskiego. Piękny znak Polski Walczącej ułożyli uczestnicy wydarzenia na Placu Zamkowym.
Hołd powstańczemu zrywowi oddali żeglarze na Wiśle. Flotylla kilkunastu jednostek, zatrzymała się w okolicach mostu Poniatowskiego (w symbolicznym miejscu zatopienia statku „Bajka”) i w jej nurt został złożony wieniec – za tych wszystkich, którzy w rzece i jej brzegach poświęcili życie podczas Powstania.
Nad Warszawą przeleciał wojskowy samolot transportowy C-130 Herkules oraz cztery samoloty F-16 Jastrząb. W ten sposób żołnierze Polskich Sił Powietrznych oddali hołd powstańcom warszawskim.
Po 17:00 z Ronda Dmowskiego w stronę Placu Krasińskich wyruszył Marsz Powstania Warszawskiego. Kulminacją wydarzenia był koncert piosenek powstańczych pod Pomnikiem Powstańców Warszawy. Największy koncert zaś w 80. rocznicę niepodległościowego zrywu rozpoczął się o 20:30 na Placu Piłsudskiego. Warszawiacy po raz kolejny zaśpiewali z dumą (nie)zakazane piosenki.
Tradycyjne uroczystości odbyły się również o 17:00 pod pomnikiem Gloria Victis na stołecznych Powązkach. Cześć bohaterom stolicy oddano minutą ciszy, odśpiewano hymn państwowy, złożono wieńce.
Powstanie Warszawskie wybuchło 1 sierpnia 1944 o godzinie 17:00. Do walki stanęło ok. 40-50 tys. powstańców. Planowane na kilka dni powstanie trwało ponad dwa miesiące – zakończyło się 2 października 1944r. W czasie walk w stolicy zginęło ok. 18 tys. powstańców, a 25 tys. zostało rannych. Straty wśród ludności cywilnej były ogromne (głównie w wyniku bestialsko realizowanych, systematycznych zbrodni niemieckich) i wyniosły ok. 180 tys. zabitych. Pozostałych przy życiu mieszkańców Warszawy, ok. 500 tys., wypędzono ze zniszczonego miasta, które po powstaniu Niemcy niemal całkowicie zburzyli.